Kadrowa na wagę złota
Przerwy w pracy kierowcy- zawód zawodowego kierowcy to niebywała gratka. Nie tylko dla samych kierowców, którym z tego miejsca oddajemy duże pokłony, ale także dla kadrowych. Temat przerw w pracy sprawia trudności nie tylko kadrowym nowicjuszom, ale też wprawionym w boju.
3 rodzaje przerw
Zawodowym kierowcom wykonującym przewozy drogowe pojazdami o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony, także pojazdami skonstruowanymi lub przystosowanymi do przewozu powyżej 9 osób licząc z kierowcą przysługują 3 rodzaje przerw. Na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1412) mają oni prawo do przerwy śniadaniowej, wliczanej do czasu pracy, z kolei art. 13 tej ustawy przyznaje im prawo do przerw przeznaczonych na odpoczynek. Przerwa śniadaniowa przysługuje kierowcom w wymiarze 15 minut, a prawo do niej przepis uzależnia od dobowego wymiaru czasu pracy.
Prawo do przerwy śniadaniowej
Warunkiem powstania prawa do przerwy śniadaniowej jest czas pracy kierowcy, który musi w danej dniówce wynosić co najmniej 6 godzin. Takiego warunku nie przewidziano w przypadku przerw przeznaczonych na odpoczynek, gdyż od liczby godzin pracy w danej dniówce uzależniono wyłącznie ich minimalną długość. Jeśli czas pracy kierowcy obejmuje w dobie do 9 godzin, przerwa przysługuje pracownikowi w wymiarze nie krótszym niż 30 minut, a w przypadku dniówek dłuższych niż 9 godzin, minimalny wymiar przerwy ulega wydłużeniu do 45 minut.
UWAGA!
Przerwa przeznaczona na odpoczynek ulega skróceniu o 15 minut przerwy śniadaniowej, jeśli przysługuje ona kierowcy w danej dobie.
Jeszcze więcej przepisów
Choć przepis art. 13 ust. 1 ustawy o czasie pracy kierowców stanowi, że przerwy przeznaczone na odpoczynek kierowca wykorzystuje po 6 godzinach pracy, dopuszcza jednocześnie podział takiej przerwy na części trwające co najmniej 15 minut, wykorzystywane w trakcie sześciogodzinnego czasu pracy lub bezpośrednio po tym okresie. Przerwy przeznaczone na odpoczynek przysługują kierowcy zamiennie do przerw w jeździe wynikających z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego, dalej rozporządzenia (WE) nr 561/2006.
Potwierdza to art. 27 ust. 4 ustawy o czasie pracy kierowców, zgodnie z którym przerw, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o czasie pracy kierowców, nie stosuje się do kierowców, którzy wykorzystali przerwy w prowadzeniu pojazdu z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 561/2006. Te ostatnie przysługują kierowcy w wymiarze 45 minut po każdym okresie prowadzenia pojazdu atrwającym 4,5 godziny. Za wyjątkiem przypadków, w których bezpośrednio po takim okresie kierowca rozpoczyna dzienny lub tygodniowy okres odpoczynku. Również te przerwy można dzielić na części. Natomiast w tym przypadku przepis jest bardziej restrykcyjny, gdyż pierwsza część wykorzystywana w trakcie 4,5-godzinnego okresu prowadzenia pojazdu musi trwać co najmniej 15 minut, a druga część przypadająca bezpośrednio po 4,5 godzinach jazdy obejmuje minimum 30 minut.
Nie wiesz o czym mowa?
Kadry nie są takie łatwe jak wszyscy mówili?
Do końca stycznia masz możliwość zapisania się na kurs Kadrowo-Płacowy, gdzie odświeżysz sobie wiedzę w tym zakresie. Ale nie tylko!
Nasz kurs to PRAKTYKA a nie sama sucha teoria, będziesz rozwiązywać prawdziwe problemy z którymi borykają się kadrowe na co dzień.
Znamy ten stres podczas okresu wynagrodzeń. Też to przechodziliśmy.
Co ja będę dłużej Cię przekonywała? Zapisz się na kurs i przekonaj się sam!
