Zasady korzystania z przerw wliczanych do czasu pracy

Przerwy od pracy.
Czy wiesz  jakimi zasadami rządzą się Nasze chwile oddechu?

Sprawdź to razem z Nami, a jeśli interesujesz się sprawami kadrowo-płacowymi zapraszamy Cię na Nasz kurs.

Jak długo trwa moja przerwa?

W przepisach prawa pracy uregulowano kilka przerw, które należy wliczać do czasu pracy. Wśród nich można wymienić:

  • przerwę w pracy trwającą co najmniej 15 minut (zwaną śniadaniową), która przysługuje, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin (art. 134 K.p.),
  •  dwie (w razie pracy powyżej 6 godzin) lub jedną (w razie pracy od 4 do 6 godzin), półgodzinne przerwy na karmienie dziecka piersią (art. 187 K.p.), chyba że pracownica karmi więcej niż jedno dziecko, wtedy ma prawo do odpowiednio dwóch lub jednej przerwy w pracy, po 45 minut każda; przerwy na karmienie mogą być na wniosek pracownicy udzielane łącznie,
  •  przerwę w pracy trwającą nieprzerwanie 30 minut dla młodocianego, jeżeli jego dobowy wymiar czasu pracy jest dłuższy niż 4,5 godziny (art. 202 § 31 K.p.),
  •  przerwy w pracy wprowadzone w celu skrócenia czasu pracy poniżej norm określonych w art. 129 § 1 K.p. dla pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych lub szczególnie szkodliwych dla zdrowia albo przy pracy monotonnej lub pracy w ustalonym z góry tempie (art. 145 § 1 K.p.),
  • co najmniej 5-minutową przerwę (po każdej godzinie pracy) wynikającą z pracy przy monitorze ekranowym – § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. nr 148, poz. 973).

Jak widać jest wiele rodzajów przerw, a wszystko to zależy od charakteru pracy (trwająca do 6 godzin, powyżej 8 godzin) a także pracownika (kobieta karmiąca piersią, pracownik młodociany). Jeśli to wszystko jest dla Ciebie nadal zagadką, zapraszamy do sprawdzenia Naszych innych wpisów, mamy nadzieję że wtedy wszystko będzie prostsze.

 Czy pracodawca ma prawo ingerować w sposób, w jaki spędzam swoją przerwę? Przecież to czas dla mnie!

Odpowiedź brzmi: TAK!  Pracodawca ma prawo ingerować w sposób spędzania przez pracownika przerwy wliczanej do czasu pracy, ale nie może oczekiwać, że pracownik w trakcie jej trwania będzie wykonywał inną pracę.

 Przerwy “wliczane do czasu pracy” nie są “czasem pracy” i co do zasady mogą być przez pracownika wykorzystywane na dowolną aktywność niezwiązaną z wykonywaniem obowiązków służbowych, przy czym dowolność ta doznaje ogra

niczeń, które mogą wynikać z samego przepisu ustanawiającego daną przerwę (np. przerwa na karmienie piersią), albo innych norm prawa pracy (np. regulujących bezpieczeństwo i higienę pracy).

Na temat charakteru przerw wliczanych do czasu pracy wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z 16 stycznia 1973 r. (sygn. akt I PR 25/73, OSNC 1974/1/7).

Uznał on, że: “(…) Przysługujące pracownikowi – na podstawie układu zbiorowego pracy – uprawnienie do korzystania z przerwy na spożycie posiłku z istoty swej jest świadczeniem z zakresu b.h.p., zobowiązującym zakład pracy do takiej organizacji czynności zleconych pracownikowi i miejsca jego pracy, aby mógł on spożyć posiłek niezbędny do regeneracji jego sił w odpowiednich warunkach. Świadczenie to nie ma na celu przysporzenia korzyści materialnej pracownikowi jako ekwiwalentu za świadczoną pracę i w razie niewykonania przez zakład pracy obowiązków z nim związanych nie przysługuje roszczenie cywilnoprawne o zasądzenie równowartości nie otrzymanego świadczenia. Zakład pracy ponosi natomiast odpowiedzialność za szkodę wynikłą z niewykonania tego obowiązku. (…)”.

Czy podczas przerwy nadal ciążą nade mną obowiązki?

Według powyższego pracownik nie podlega żadnym ograniczeniom w zakresie sposobu korzystania z przerwy wliczanej do czasu pracy. W jej trakcie na pracowniku nadal spoczywają obowiązki pracownicze. Zatem pracownik nie może np. swobodnie decydować o jej wykorzystaniu poza siedzibą pracodawcy lub innym wyznaczonym w regulaminie pracy miejscem (art. 104 § 1 i art. 1041 § 1 w zw. z art. 128 i 134 K.p.).

Przerwa taka powinna być wykorzystana w siedzibie pracodawcy lub w innym miejscu pozostawania do dyspozycji pracodawcy w czasie pracy zgodnie z regulaminem pracy.

Wyjście z miejsca pracy w czasie przerwy wliczanej do czasu pracy bez powiadomienia i zgody przełożonego może uzasadniać zastosowanie sankcji prawa pracy.

Zwróć uwagę: Pracodawca ma prawo uregulować zasady korzystania z przerw wliczanych do czasu pracy w przepisach wewnętrznych!

Czy po kursie KADRY, PŁACE, ZUS – DLA POCZĄTKUJĄCYCH, będę się odnajdywał w tym wszystkim?

Ostatnia i najważniejsza odpowiedź na dziś: Tak! Nie dość, że przygotujemy Cię z teorii, przebrniemy przez ciężkie podstawy prawne to przygotujemy Cię na praktyczne rozwiązywanie problemów kadrowo-płacowych, ubezpieczeniowych, zasiłków ZUS i podatków. Po Naszym kursie wyjdziesz z wielką głową- to możemy obiecać, ale głowa ta będzie wypełniona PRAKTYCZNĄ wiedzą. Więc co tu więcej pisać? Zapraszamy!
Kliknij tutaj aby zobaczyć co czeka Cię na Naszym kursie.