Wypadek przy pracy – koniec świata! ☠️????
Jak dobrym BHP’owcem byśmy nie byli zawsze trafi się wypadek przy pracy. Oczywiście życzymy Wszystkim jak już to samych łagodnych wypadków przy pracy- np. zacięcia się papierem
Ale bądźmy już poważni, bo wypadek przy pracy to sprawa aż nazbyt poważna! ????
Ten wpis to jeden z serii „Wypadek przy pracy- nie taki diabeł straszny jak go malują”. Tutaj omówimy zasady ogólne i wprowadzimy Cię do samego zagadnienia wypadku przy pracy. W następnych wpisach zajmiemy się m.in. sporządzaniem protokołów czy prowadzeniem rejestru wypadków przy pracy.
Więc zaczynając od samego początku, czym jest wypadek przy pracy?
Według Państwowej Inspekcji Pracy:
Za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą:
- podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych;
- podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia;
- w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.
Określone zdarzenie może być zakwalifikowane jako wypadek przy pracy jedynie wówczas, gdy spełnia równocześnie wszystkie cztery warunki podane definicji.
Podstawa prawna: Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1773, z późn. zm.)
Wypadek śmiertelny
Zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1773, z późn. zm.) – za śmiertelny wypadek przy pracy uważa się wypadek, w wyniku którego nastąpiła śmierć poszkodowanego w okresie nieprzekraczającym 6 miesięcy od wypadku.
Ciężki wypadek
Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1773, z późn. zm.) – za ciężki wypadek przy pracy uważa się wypadek, w wyniku którego nastąpiło ciężkie uszkodzenie ciała, takie jak: utrata wzroku, słuchu, mowy, zdolności rozrodczej lub inne uszkodzenie ciała albo rozstrój zdrowia, naruszające podstawowe funkcje organizmu, a także choroba nieuleczalna lub zagrażająca życiu, trwała choroba psychiczna, całkowita lub częściowa niezdolność do pracy w zawodzie albo trwałe, istotne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała.
Zbiorowy wypadek
Zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1773, z późn. zm.) – za zbiorowy wypadek przy pracy uważa się wypadek, któremu w wyniku tego samego zdarzenia uległy co najmniej dwie osoby.
Nagłe zdarzenie
Pojęcie „nagłość” – pierwszy warunek uznania określonego zdarzenia za wypadek przy pracy – zostało ukształtowane przez orzecznictwo sądowe. Przełomowe znaczenie dla rozstrzygnięcia tej kwestii miał wyrok Trybunału Ubezpieczeń Społecznych z dnia 19 września 1958 r. (nr IR III 140/58). Przyjęto wówczas, że cechę „nagłości” ma zdarzenie, którego czas trwania nie przekracza jednej dniówki roboczej. Zdarzeniem nagłym jest więc zarówno trwający kilka sekund kontakt dłoni stolarza z piłą tarczową, jak i kilkugodzinne oddziaływanie na palacza kotłów centralnego ogrzewania tlenku węgla (czadu). „Nagłość” określa czas oddziaływania czynnika niebezpiecznego na organizm człowieka. Skutki tego oddziaływania mogą ujawnić się natychmiast lub dopiero po pewnym czasie – po kilku dniach, a nawet tygodniach. Przyjęty pogląd utrwalił się w orzecznictwie sądowym.
Zasady ogólne podczas wypadku przy pracy
Co jeśli już taki wypadek się wydarzy?
W razie wypadku przy pracy pracodawca jest obowiązany podjąć niezbędne działania eliminujące lub ograniczające zagrożenie, zapewnić udzielenie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym i ustalić w przewidzianym trybie okoliczności i przyczyny wypadku oraz zastosować odpowiednie środki zapobiegające podobnym wypadkom (art. 234 § 1 K.p.).
Ciężkie uszkodzenie ciała
Jeżeli w wyniku zdarzenia doszło do ciężkiego uszkodzenia ciała, wypadku śmiertelnego lub zbiorowego, pracodawca jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o wypadku właściwego okręgowego inspektora pracy i prokuratora (art. 234 § 2 K.p.).
Jak zawiadomić?
Forma zawiadomienia jest dowolna, a z faktu, że ma ono nastąpić “niezwłocznie”, wywodzi się, że zawiadomienie powinno nastąpić w każdej dostępnej formie, jaka pozwoli pracodawcy wypełnić obowiązek z zachowaniem terminu. Dopuszczalne jest więc zawiadomienie ustne (telefoniczne, osobiste, za pomocą osób trzecich). Dla celów dowodowych zaleca się jednak zawiadomienie pisemne.
UWAGA!
Kto wbrew obowiązkowi nie zawiadamia w terminie właściwego organu o wypadku przy pracy lub chorobie zawodowej albo nie sporządza lub nie przedstawia wymaganej dokumentacji, podlega grzywnie do 180 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności (art. 221 K.k.).
Co dalej?
Sposób i tryb postępowania przy ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz sposób ich dokumentowania określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2009 r. w tej sprawie (Dz. U. nr 105, poz. 870), dalej rozporządzenie w sprawie wypadków przy pracy.
To też będzie tematem naszych następnych wpisów.
W Twojej firmie wydarzył się wypadek? Nie zwlekaj! Pamiętaj, że niezawiadomienie w terminie właściwego organu skutkuje grzywną!
Nie wiesz jak zawiadomić inspektora pracy i prokuratora? Zostaw to specjalistom.
Mamy nie jeden wypadek za sobą a po nazwie już chyba wiesz, że to my jesteśmy adwokatem samego diabła ???? ????
Kontakt do naszej ekipy:
Zadzwoń do nas!
577-787-663 lub 731-414-087
lub napisz maila: biuro@mefisto.net.pl
Albo odwiedź nas w biurze: Ul. Kopernika 34, 58-100 Świdnica
