Rękawice antyprzecięciowe:
Podstawa prawna Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 grudnia 2005 r. w sprawie wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. 2005, nr 259, poz. 2173).
Dyrektywa rady z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do wyposażenia ochrony osobistej (89/686/EWG).
Polska norma PN – EN 388:2016 norma opisuje wymagania jakie muszą spełnić rękawice ochronne chroniące przed czynnikami mechanicznymi jak przekłucia, przecięcia, obtarcia których skutki mogą mieć poważne następstwa. Jest to podstawowa norma wyznaczająca standardy rękawic do ochrony mechanicznej.
Rękawice spełniające wymagania tej normy określane są potocznie jako rękawice antyprzecięciowe należą do II kategorii ryzyka i mają za zadanie zapewnić pracownikom skuteczną ochronę przed przecięciem, obtarciem czy przekłuciem dłoni. Rękawice spełniające wymagania normy EN 388 powinny być bezwzględnie stosowane w przypadku ryzyka uszkodzeń mechanicznych. Dzięki różnorodności stosowanych materiałów spełnią się także w roli powłoki ochronnej chroniącej przed uszkodzeniami mechanicznymi w obrębie dłoni i nadgarstków. Wykorzystywane są np. przy pracach montażowych, jak i w kontakcie z maszynami w przemyśle mięsnym, spożywczym, przy pracy z blachami stalowymi, przy produkcji tworzyw sztucznych, skór, przy pracy ze szkłem, podczas prac leśnych.
Prawidłowo oznakowane rękawice ochronne wg normy EN 388 muszą posiadać poniższe oznaczenia:
• znak CE;
• oznaczenie producenta;
• numer lub nazwę handlową rękawicy;
• rozmiar rękawicy;
• piktogram z podanymi poziomami ochrony i numerem normy.
Przy doborze rękawic ochronnych antyprzecięciowych należy przeprowadzić analizę zagrożeń i uwzględnić przede wszystkim następujące czynniki:
• stopień narażenia rąk pracowników na działanie czynnika szkodliwego (ciężkość urazów);
• rodzaj wykonywanej pracy (np.: prace proste, prace wymagające lub nie wymagające precyzji i dobrego chwytu) – oprócz własności ochronnych należy wziąć pod uwagę komfort użytkowania, czucie palców i chwytność;
• rodzaj zagrożeń występujących na stanowisku pracy (przecięcie, przekłucie lub otarcie naskórka);
• intensywność danego czynnika szkodliwego (np.: rodzaju obsługiwanego narzędzia, przemieszczanego przedmiotu – ręczny nóż, nóż elektryczny lub pilarka łańcuchowa, przedmiot o ostrej krawędzi).
Rękawice, które spełniają wymagania normy są wykonywane najczęściej ze skór i tkanin (tzw. rękawice drelichowe wzmacniane skórą), tkanin powlekanych tworzywem sztucznym lub kauczukiem. Do tej grupy rękawic należą również rękawice dziane z różnego rodzaju przędz np.: bawełnianych, poliestrowych, stylonowych, poliamidowych, aramidowych, rdzeniowych, polietylenowych, z włókien szklanych, jak również z przędz mieszanych wytworzonych z udziałem wyżej wymienionych surowców.
